Do vizenje Kroatië.....Dobar dan Slovenië!

Ja, beste lezer(es) ik heb Kroatië achter me gelaten....en met veel genoegen! (voor ik verder ga, wat was dat een zootje met die foto's hè, in dat vorige reisverslag. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar ik zit daar nog een beetje mee te stoeien. Nou ja, es kijken of dat nu beter gaat) Goed, Kroatië.....even resumé: prachtig land, vooral de kust! Mooi stranden en heerlijk, schoon zeewater. Voor wie van zon, terras, en (kiezel)strand houdt: Kroatië is een optie. Indrukwekkende natuurparken, spectaculaire watervallen, en langs bijna de hele kust een ontzagwekkend rotsmassief. Prachtige uitzichten. Bevolking: bescheiden maar zeer vriendelijk, eerlijk en betrouwbaar. Eten: prima en niet duur! Voor rond de 12 € heb je een heerlijk maal met een glaasje wijn. Voor cultuurzoekers: legio historische stadjes waar je uren kunt dwalen. Bijgevoegde 2 foto's, zijn van het kustplaatsje in Istrië: Porec. Kortom: Kroatië......ik heb van je genoten!

En toen van Istrië naar Slovenië getogen. Via Rijeka de grens overgestoken, Kuna's omgewisseld voor Euro's en zie: je komt echt in een ander land! Opeens lieflijke heuvels, heel veel groene velden, ontzettend veel bossen en wat Oostenrijks aandoende bebouwing. Wat een verschil met het wat ruige, kale Kroatië. Slovenië.......half zo groot als Zwitserland, rond de 2 miljoen inwoners waarvan er zo'n 280.000 in de hoofdstad Ljubljana wonen, dus erg druk op de weg is het niet. Zeker niet als je binnendoor gaat, en dat kan ik je aanraden, dat zijn prachtige weggetjes door velden en bossen. Genieten! En waren de Kroaten vriendelijk.....de Sloven doen er nog een schepje bovenop! Wat een gastvrije, vriendelijke mensen hier! Iedereen kijkt je glimlachend aan, zodat het bijna verdacht wordt, maar je moet er even aan wennen.

Ik was in de hoofdstad Ljubljana, een schitterende stad vol Barok, (zie beide foto's) en er zijn daar veel Middelbare Scholen, zodat er veel jongelui op straat lopen. Maar nergens geschreeuw en gelal en dat soort dingen. Ik stond bij de bushalte en iedereen stond rustig op zijn beurt te wachten en te praten. Ook als ze je per ongeluk aanstoten: meteen excuses. (en dat is ze geraden!) Ik liep achter een groep jongelui aan in een drukke straat en opeens raapt er een knul zomaar een papiertje op van straat! De rest keek hem goedkeurend aan. Dat is toch geweldig! Waar zie je dat nog? Oké, het was wel een 5 euro biljet, maar toch.........

En wat ik toch ook even kwijt moet, mensen, is: wat hebben wij het toch goed in Holland hè! Ik bedoel alleen al de supermarkten. Ik zeg wel eens tegen de kinderen in de klas; als ze de helft uit alle supermarkten halen, dan hebben we nóg teveel keus. Wij kunnen kiezen uit 25 soorten toetjes, 20 soorten brood, 30 soorten koekjes enz. Ja, dat is hier toch wel anders hoor. Natuurlijk heb je af en toe van die hele grote supermarkten, maar de meeste zijn zeer bescheiden van aard. Het leukste is om in een heel klein dorpje naar zo'n (super)marktje te gaan. Ik was eens in zo'n dorpje en op de camping hadden ze gezegd dat er een (super)markt moest zijn, dus ik kijk goed rond, maar zie niks. Dus even vragen aan een vriendelijk mannetje. Hij wijst over mijn schouder naar achteren en ik kijk om en ja hoor......ik sta er 10 meter vanaf! Het was gewoon een soort woonhuis in de straat. Een deur met een raam ernaast en klaar. Ik naar binnen en dat was het: ik had 2 vierkante meter en dan had je een toonbank met daarachter tegen de wand een rek tot boven aan met van alles en nog wat. Het was een soort omgebouwde woonkamer. Geweldig! De deurbel ging en nou moest ik oppassen want ik werd meteen tegen de toonbank gedrukt. Dit werd spannend en ik dacht: nou moet ik snel bestellen, want als er nog iemand binnenkomt, dan moet ik eruit! En ja hoor, de deurbel klingelt en nummer 3 komt binnen! Er zat niks anders op dan in klein kringetje te gaan staan met de ruggen naar elkaar en langzaam, voetje voor voetje, door te schuiven. In zo'n geval moet de eerste klant eruit als nummer 4 binnenkomt; dat moet! Anders gaat het niet. Je moet dus razendsnel bestellen en betalen want voor je het weet sta je weer buiten en kun je weer opnieuw beginnen. Zelfs het winkelvrouwtje heeft nauwelijks ruimte om te bewegen, zo smal is het looppad tussen toonbank en het rek achter haar. Ze schuifelt dan ook alleen maar zijwaarts van links naar rechts, voetje voor voetje. En als ze iets moet hebben van het rek achter zich, schuifelt ze eerst helemaal naar links naar haar woonkamer, om zich daar dan om te draaien en dan terug te schuifelen de winkel in, maar nu met de rug naar je toe. Nu kan ze het artikel pakken dat je gevraagd hebt en hopla: ze smijt het meteen over haar schouder naar achteren, waar de klant het behendig opvangt. Je moet dat wel weten, anders vallen er gewonden. Ze vraagt dan met de rug naar je toe: anders nog iets? Zo niet, dan schuifelt ze weer wiegend naar haar woonkamer en komt even later weer omgedraaid terug. Haal het dan niet in je hoofd om te zeggen dat je tóch nog iets moet hebben van het rek, want dan wordt ze link. Ik heb zelfs een winkeltje gezien, en dat vond ik wel een vondst, waar het vrouwtje op een soort lopende band stond. Zo schoof dan statisch van links naar rechts, als een etalagpop, hetgeen voor haar veel makkelijker was. Ze had zelfs een afstandsbediening, zodat, als ze iest vlugger naar links wilde, ze op nr.2 kon drukken en dan ging die band ook iets vlotter. Dat ging één keer fout! Toen had ze de afstandsbediening ondersteboven, zodat nr.1 nu opeens nr. 9 was. Ze drukte erop en......opeens was ze weg!! Ze had zichzelf als een kanon de woonkamer in gelanceerd! Aan de herrie te horen en het Kroatisch, wat ik niet in mijn boekje heb kunnen vinden, vermoedde ik, dat haar man als een soort airbag gefungeerd had! Ik had even daarvoor gezien dat hij ijverig aan de tafel bezig was, om een toren te bouwen van een spel kaarten. Dat klopte wel, want ik had in het dorp de aanplakbiljetten zien hangen van de kampioenschappen eind van de week. De klant achter me zei, dat hij vorig jaar op de 2e plaats was geëindigd, en nu vol overgave voor de 1e ging. In gedachte wenste ik hem veel succes.

Maar komaan, even terug naar de werkelijkheid, graag! Ik heb gisteren in 2 verschillende plaatsen, grotten bezocht. Mensen, mensen, wat heeft dát een indruk gemaakt! Ik ben ooit weleens, toen ik klein was, in de grotten van Han geweest, maar dít vond ik wel zo overweldigend! Eerst de grotten van Postojna: die zijn 20 km. diep, waarvan je er maar 5 te zien krijgt. Je gaat eerst met een elektrisch treintje 3,5 km. de grot in. Ongelofelijk, met honderden mensen tegelijk al die gangetjes door. Dan kom je weer in een enorme zaal waar 10.000 mensen in kunnen! Dan weer door zeer smalle gangetjes, en die trein dendert maar door! Je zit allemaal in open wagentjes, en soms moet je een beetje bukken, zo laag is het soms. Daarna loop je in groepen van honderd man met een gids nog zo'n 1,5 km. door die grot. Je wordt er stil van en dat merk je ook aan de mensen. Je loopt in het binnenste van een berg en dat is heel imponerend! De volgende grot was de Skocjanske jame, minder toeristisch, maar zeker niet minder indrukwekkend! Je mag helaas niet fotograferen binnen, alleen op sommige plaatsen. Maar mensen......140 meter hoge grotten, met helemaal onderin het gedonder van een ondergrondse rivier. Je loopt langs een smal pad met een hek, dat tegen de rotswand geplakt is. Mensen met hoogtevrees: neem iets in!! Vandaag ook nog een kasteel bezocht dat onder een uitstekende rots staat. Daaronder kun je met een kleine groep van 15 mensen met helm en lamp op het hoofd, een grot in en moet dan soms met handen en voeten door smalle gangetjes en een enorm hoogteverschil overbruggen! Deze grot heeft maar liefst 5 verdiepingen! We begonnen onder het kasteel (op de foto te zien) en we kwamen boven het kasteel weer uit de rots! Ik vind dit machtig! Fantastisch om te doen!

Kijk, en dat is nou het leuke van zo'n rondreis.... je ziet constant weer wat anders. Geen dag is hetzelfde. Morgen vertrek ik naar Bled. Daar schijn je ook prachtige tochten, met auto of te voet, te kunnen maken. Ik verheug me er al op! Ik denk vaak aan jullie....hoe zou het allemaal gaan en zo.....en het lijkt me heerlijk om straks weer met jullie aan het werk te mogen zijn! Maar dit wil ik toch wel héél graag nog even afmaken!

Alle goeds en buitengewoon hartelijke groet,

Peter.